افترای عملی چیست ؟

افترای عملی بر خلاف افترای لفظی است . به این معنا که مرتکب به جای استفاده از سخن افترا آمیز یا استفاده از مطلب توهین آمیز علیه دیگری ، با استفاده از ادوات و اشیاء اتهام آور نزد قربانی ، او را در مظان اتهام قرار دهد .

تأثیر منفی افتـرا عـمـلی بر روی آبرو وحیثیت قربانی بیشتر از افترا ساده است .

مجازات 1402 افترای عملی

مطابق با ماده 699 قانون تعزیرات مصوب 1375 : هر کس عالماً و عامداً به قصد متهم نمودن دیگری ، آلات و ادوات جرم یا اشیایی را که یافت شدن آن در تصرف یک نفر موجب اتهام او می گردد.

بدون اطلاع آن شخص در منزل یا محل کسب یا جیب یا اشیایی که متعلق به اوست بگذارد یا مخفی کند. یا به نحوی متعلق به او قلمداد نماید. و در اثر این عمل ، شخص مزبور تعقیب گردد. پس از صدور قرار منع تعقیب و یا اعلام برائت قطعی آن شخص ، مرتکب به حبس از شش ماه تا سه سال و یا تا 74 ضربه شلاق محکوم می شود .

عنصر مادی در افترای عملی :

  • رفتار مرتکب در جرم افتـرای عـملی به صورت فعل مثبت ، اعم از گذاردن ، مخفی کردن ، متعلق به غیر قرار دادن است .
  • منظور از گذاردن ، گذاشتن آلات و اشیاء اتهام آور در محل زندگی ، کار ، جیب و یا اشیاء متعلق به دیگری است .
  • منظور از مخفی کردن ، گذاشتن همرا با پنهانکاری است. مثل اینکه مرتکب اسلحه بدون مجوز را در کانال کولر و یا لوله بخاری دیگری پنهان کند .
  • منـظور از متعلق به دیگری قلمداد کردن این است که مرتکب بدون گذاردن و یا مخفی کردن اموال در جایی ، آن را متعلق به دیگری قلمداد کند .
  • نکته قابل توجه این است که گذاردن و پنهان کردن مخصوص اموال منقول می باشد. در صورتی که متعلق به دیگری قلمداد کردن ، می تواند شامل اموال منقول و غیر منقول باشد .

شرایط و اوضاع و احوال لازم برای تحقق جرم افتـرای عمـلی :

  • قابلیت اتهام آور بودن اشیاء و ادوات

    به این معنی که اشیاء و ادواتی که در منزل ، محل کار ، جیب یا اشیاء متعلق به دیگری ، گذاشته یا پنهان می شود. باید دارای ماهیت اتـهام آور باشد . به گونه ای که پیدا کردن این اشیاء در نزد دیگری موجب تعقیب کیفری وی باشد .

  • عدم اطلاع بزه دیده از عمل ارتکاب :

    عمل مرتکب باید بدون اطلاع طرف مقابل باشد . بنابراین کسی که با اطلاع ، مواد مخدر متعلق به دیگری را نزد خود نگهداری می کند و پس از آن تحت عنوان نگهداری مواد مخدر مورد تعقیب قرار می گیرد ، نمی تواند تحت عنوان افتـرای عملـی ، مدعی شود . اما چنانچه شخصی از متعلقات مربوط به بسته یا چمدانی که به او سپرده می شود بی اطلاع باشد. می تواند مدعی افـترای عـملـی در صورت دارا بودن شرایط دیگر باشد .

نتیجه حاصله از افترای عملی :

افترای عملی از جرایم مقیّد است . با توجه به اینکه قانونگذار وقوع افترای عملی را زمانی مسلم دانسته که قرار منع تعقیب یا حکم برائت بزه دیده یا قربانی قطعی شود . در این صورت قربانی می تواند تحت عنوان افترای عملی از مرتکب شکایت کند .

عنصر روانی

لازمه ی تحقق جرم افـترای عمـلی ، وجود سوء نیت در مرتکب است . به این معنی که مرتکب عالماً و عامداً ، به قصد متهم کردن دیگری ، عمل خود را انجام دهد . بنابراین مرتکب باید رفتار خود را به صورت عمدی و با قصد انجام دهد و تحت تأثیر عواملی نظیر : مستی ، مواد مخدر ، هیپنوتیزم ، خواب یا بیهوشی نباشد . همچنین مرتکب باید از ماهیت اتهام آوری اشیاء و ادوات مورد بحث آگاه باشد . بنابراین چنانچه مرتکب بسته ای را که حاوی اسلحه می باشد و خود از محتوای بسته بی اطلاع است ، نزد دیگری قرار دهد. محکوم کردن وی به جرم افترای عملی ، وجاهت قانونی ندارد .

وجود سوء نیت خاص :

مرتکب باید از سوء نیت خاص برخوردار باشد . یعنی قصد متهم کردن دیگری را داشته باشد. چنانچه شخصی که تحت تعقیب می باشد کیف حاوی مواد مخدر را در منزل دیگری پرتاب کند. به دلیل عدم وجود سوء نیت خاص ، مشمول عنوان افترای عملی نخواهد بود .

جرم افترای عملی از جرایم قابل گذشت است. و با رضایت شاکی ، تعقیب و مجازات مرتکب موقوف می شود .

مجازات افترای عملی

قانون تعزیرات مصوب 1375 مجازات افترای عملی را حبس از 6 ماه تا سه سال و یا تا 74 ضربه شلاق تعیین کرده است .

جهت کسب اطلاعات بیشتر و اخذ مشاوره با وکیل کیفری با ما تماس بگیرید . تلفن تماس : 09123939759

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *