جرم توهين

جرم توهين : جرم توهین یکی از جرایم علیه اشخاص است که در قانون تعزیرات مصوب 1375 با عنوان هتک حرمت اشخاص جرم انگاری شده است . توهين عبارت است از هر رفتارى كه بتواند به نحوى موجب هتک حيثيت كسى در نظر افراد متعارف و معمولى جامعه شود .

جرم توهین ، که متأسفانه به دلیل پایین بودن آستانه صبر مردم ، وقوع آن در کشور ما رو به افزایش است ، دارای اقسام مختلفی است .

1. توهین ساده

2. توهین مشدده

توهین ساده :

عبارت از اهانتی است که علی رغم دارا بودن وصف مجرمانه ، از هیچ کیفیت مشدّده ای برخوردار نیست .

مطابق با ماده ٦٠٨ قانون تعزيرات مصوب ١٣٧٥ ، توهين به افراد از قبيل فحاشى و استعمال الفاظ رکيك چنانچه موجب حد قذف نباشد موجب مجازات شلاق تا ٧٤ ضربه و يا جزاى نقدى خواهد بود .

عنصر مادی جرم توهين :

هر رفتار فيزيكى اعم از گفتار ، كردار ، نوشتار ، حتى اشارات مختلف دست و چشم به هر وسیله ای ، با ارسال ایمیل یا پیامک ، مي تواند از مصاديق جرم توهين باشد . هر چند که فحاشی و استعمال الفاظ رکیک نمونه بارز جرم توهین است ؛ اما استفاده از کلمه ی (( از قبیل )) در ماده 608 قانون تعزیرات نشان از آن است که فحاشی و استفاده از الفاظ رکیک ، تنها یکی از مصادیق جرم توهین بوده و اعمالی از قبیل پرتاب کردن آب دهان بر روی دیگری ، یا هل دادن ، برداشتن عمامه و یا روسری از روی سر اشخاص و پرتاب کردن آن بر روی زمین ، برخی اشارات انگشتان دست در فرهنگ ما یا کشورهای دیگر نیز از مصادیق جرم توهین محسوب می شود .

شرایط و اوضاع و احوال لازم برای تحقق جرم توهين :

1. موهن بودن رفتار : براى محقق شدن جرم توهين لازم است كه رفتار انجام شده از نظر عرفى با لحاظ زمان و مكان و طبقه اجتماعى و شخصيتى مخاطب، موهن باشد ؛ بنابراین صِرفِ خشونت در گفتار را نمی توان توهین کیفری محسوب کرد ؛ هر چند چنین رفتاری با توجه به شخصیت طرف مقابل ، بی ادبانه باشد .
2. وجود مخاطب معین : مرتكب بايد شخص معينى را مورد توهين قرار داده باشد . توهين با تلفن ، ايميل ، پيام كوتاه و نظیر آن نيز محقق مى گردد . بنابراين نياز نيست كه مرتكب و مخاطب به صورت فيزيكى مقابل يكديگر قرار گرفته باشند تا جرم توهين محقق گردد .توهین به یک جمع گروهی مانند مخاطب قراردادن همه ی اساتید دانشگاه به بی سواد بودن ، موجب تحقق جرم توهین نیست .
3. شخص حقیقی بودن مخاطب : با توجه به استفاده قانون گذار از لفظ “افراد” در ماده 608 ، توهین به اشخاص حقوقی جرم محسوب نمی شود چرا که مخاطب توهین باید یک شخص معین باشد و اهانت به یک دستگاه دولتی و یا خصوصی ، از مصادیق توهین نیست .
4. توهين بايد صريح باشد بدين معنا كه تفسير بردار نباشد .

نتیجه ی جرم توهين :

جرم توهین یک جرم مطلق بوده و مقید به نتیجه نیست . بنابراین به صرف موهن بودن رفتار و ارتکاب عمل ، جرم توهین محقق می گردد . به عبارت بهتر در تحقق جرم توهين الزاماً نباید مخاطب ناراحت و متأثر شده باشد بلکه صرف توهين قابل مجازات است .

توهین مشدّده :

گاهی قانون گذار به اعتبار شخصیت و مقام طرف اهانت ، مجازات توهین را تشدید کرده است . نمونه های این توهین عبارت است از :

1. توهین به مقام رهبری قبلی و یا فعلی ( ماده 514 قانون تعزیرات مصوب 1375 که مجازات آن ، حبس از شش ماه تا دو سال است .)
2. توهین به سایر کارکنان و مقامات دولتی ایران : ( ماده 609 قانون تعزیرات مصوب 1375 که مجازات آن ، حبس از سه ماه تا شش ماه و یا شلاق تا 74 ضربه )
3. توهین به مقامات سیاسی خارجی : ( ماده 517 قانون تعزیرات مصوب 1375 که مجازات آن حبس از یک ماه تا سه ماه می باشد . )
4. توهین به صاحبان حرفه ها و مشاغل خاص : مانند توهین به وکیل دادگستری ( ماده 20 لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری ) یا کارشناسان رسمی در حین انجام وظیفه (ماده 20 لایحه قانونی مربوط به استقلال کارشناسان رسمی ) و یا توهین به نگهبان یا مراقب در حال انجام وظیفه ( ماده 46-48-49 قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح ) .
5. توهین مشدّد به اعتبار جنسیت و یا سن طرف توهین : (ماده 619 قانون تعزیرات مصوب 1375 که تعرض و مزاحمت برای اطفال و یا زنان با استفاده از الفاظ و حرکات مخالف با شئون را توهین تلقی و مجازات آن را جبس از دو ماه تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق قرار داده است . )
6. توهین به مقدسات دینی : ( ماده 513 قانون تعزیرات مصوب 1375 که مجازات آن حبس از یک تا پنج سال می باشد .
7. توهین به صورت هجو : ( ماده 700 قانون تعزیرات مصوب 1375 که مجازات آن حبس از یک ماه تا شش ماه می باشد .

سوال اينجاست كه آيا توهين به خود هم جرم است ؟

توهین به خود جرم نیست ؛ مانند آن که پدری به فرزند خود بگوید (پدر … ) مگر آن که استفاده از آن لفظ ، توهین به دیگری باشد مثل ( منِ پدر … ) . چنان چه توهين به خود در ملاء عام و باعث جريحه دار شدن عفت عمومى شود ، در شمول ماده ٦٣٨ قانون تعزيرات قرار مي گيرد كه اينگونه بيان مى دارد : هر كس علناً در اماكن و انظار عمومى و معابر تظاهر به عمل حرامى نمايد ، علاوه بر كيفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه يا شلاق تا ٧٤ ضربه و در صورتى كه نفس عمل داراى كيفر نباشد فقط به حبس از ده روز تا دو ماه يا تا ٧٤ ضربه شلاق محكوم مى شود .

برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره حقوقی توهین تماس حاصل فرمایید . شماره تماس 09123939759