تامین دعوای اتباع بیگانه

تامین دعوای اتباع بیگانه مقوله ایست که به طرح دادخواست میان یک بیگانه و تبعه ایران اشاره دارد. و اینکه قرار است دعوا در ایران به جریان بیفتد با این تفاوت که اتباع بیگانه ملزم به دادن تامین هستند. شرایط مختلفی باعث می شود تا قانونگذار ضرورت اخذ تامین از اتباع بیگانه را تعیین نماید. از جمله این موارد می توان به عدم طرح دعاوی بی اساس و عدم ورود ضرر به خوانده ایرانی در صورت شکست تبعه بیگانه در دادگاه اشاره کرد.

در حقوق و امر قضاوت، ممکن است خواهان یک فرد ایرانی باشد. یا اتباع خارجی! بنابراین نمی توان انتظار داشت که همه دعاوی صرفاً میان اتباع یک کشور صورت می گیرد. قضاوت و عدالت حکم می کنند تا اگر حقی برای یک فرد بیگانه در برابر یک فرد ایرانی ایجاد شده است نسبت به احقاق حق او اقدام شود. بنابراین اگر یک ایرانی به هر نحو به یکی از اتباع بیگانه مدیون باشد باید حق او را به صورت تمام و کمال پرداخت نماید.

منظور از تامین دعوا چیست؟

با توجه به اینکه خوانده اگر در دعوا شکست بخورد باید حقوق خواهان را پرداخت نماید. اگر هم در دعوا پیروز شود باید صاحب حقی باشد که توسط خواهان پرداخت می گردد. تصور کنید خوانده به علت طرح دعوی از جانب خواهان از تصرف در اموال خود تا زمان صدور رای قطعی منع شده است. و از این طریق ممکن است خسارتی به او وارد شده باشد یا برای دفاع از خود وکیل بگیرد و هزینه نماید. در این شرایط وی باید خسارات خود را از خواهان دریافت نماید. بنابراین درخواست تامین می دهد. تامین دارای اقسام و اشکال مختلفی است که یکی از آن ها اخذ تامین از اتباع بیگانه می باشد.

اخذ تامین از اتباع بیگانه

طبق قانون آیین دادرسی مدنی، اتباع بیگانه ای که می خواهند در دادگاه های ایرانی، علیه اتباع ایرانی طرح دعوا کنند. باید تامین مناسب بدهند. بر اساس این قانون اتباع دولت‌ های خارج، چه خواهان اصلی دعوی باشند. يا به‌ عنوان شخص ثالث وارد دعوا شوند در صورت درخواست طرف دعوا، بايد تأمين مناسب بسپارند. این تأمین برای تأديه‌ خسارت است که بابت هزينه دادرسی و حق‌ الوكاله و امثال آن ها به‌ آن محكوم می شوند. اخذ تأمين از اتباع بیگانه، صرفاً از خوانده ای پذیرفته می شود که خود او تبعه‌ ايران باشد نه تبعه یک کشور دیگر! تقاضای اخذ تامین از اتباع خارجی نیز تا پايان جلسه اول دادرسی پذيرفته می شود.

استثنائات اخذ تامین از اتباع بیگانه

اتباع بیگانه در زمان طرح دادخواست در ایران ملزم به تأمین دعوا در همه موارد نیستند. قانون استثنائاتی را هم در این زمینه مقرر کرده است که خواهان خارجی می تواند بدون تأمین دعوا درخواست رسیدگی داشته باشد. این موارد عبارتند از:

• در کشور تبعه بیگانه، اتباع ایرانی از دادن تأمین معاف باشند.
• دعوی راجع به برات، سفته یا چک باشد.
• در دعاوی متقابل
• در دعاوی مستند به سند رسمی
• در آن دسته از دعاوی که در نتیجه ثبت آگهی اقامه می شوند از جمله اعتراض به ثبت یا دعوا علیه متوقف.