نکات حقوقی مسئولیت کارفرما

مسئولیت کارفرما : تنظیم روابط بین کارگر و کارفرما به دلیل حاکم بودن ضوابط سلسله مراتبی و انگیزه های اقتصادی اهمیت زیادی دارد ، از جمله مهمترین موضوعات و مسائل مناقشه برانگیز در روابط بین کارگر و کارفرما ایمنی و سلامت محیط کار است که به طور مستقیم با جان و تمامیت جسمانی کارگر در رابطه است و به صورت غیر مستقیم بر فرآیند تولید و چرخه اقتصادی جامعه اثر می گذارد .

هرچند کارگران مکلف به رعایت مقررات ایمنی و بهداشتی هستند ولی ایمن سازی محیط کار، تهیه تجهیزات و لوازم ایمنی ، ملزومات بهداشتی و پیاده سازی این قواعد بر عهده کارفرما می باشد . این ضوابط که به مقررات حفاظت فنی و بهداشتی موسوم هستند به منظور حمایت از کارگران وضع شده و هدف آن جلوگیری از بروز حادثه و کاهش صدمات انسانی در صورت وقوع حوادث و سوانح ناشی از کار عنوان می گردد . در صورت وقوع اختلاف مابین کارگر و کارفرما ، حضور وکیل پایه یک دادگستری آگاه به قوانین حاکم بر این روابط جهت احقاق حقوق کارگران ضروری به نظر می رسد .

شورای عالی حفاظت فنی

به منظور نظارت ، تهیه و تدوین مقررات مربوط به حفاظت فنی و قواعد مربوط به محیط کار ، شورای عالی حفاظت فنی تشکیل شده و نظارت در امور بهداشتی کارگاه ها و محیط کار بر عهده وزارت بهداشت قرار گرفته است ، به طور کلی می توان گفت نظارت و کنترل بر محیط کار از جنبه های مختلف ، از طریق کمیته های حفاظت فنی و بهداشت کار ، اعمال می گردد .

تفسیر ماده ۶۶ قانون تامین اجتماعی

ماده ۶۶ قانون تامین اجتماعی در مورد عدم رعایت مقررات فنی و بهداشتی در محیط کار مقرر نموده است :《 در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان وی بوده ، سازمان تامین اجتماعی هزینه های مربوط به معالجه ، غرامات ، مستمری ها و غیره را پرداخته و طبق ماده ۵۰ این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد کرد.》مسئولیت مذکور در این ماده عمدتاً بر پایه تقصیر بنا گذاشته شده است ، تقصیر اعم است از تعدی و تفریط ؛ که از مصادیق آن می توان به بی احتیاطی، بی مبالاتی ، عدم رعایت نظامات دولتی و …. اشاره نمود .

شرایط تحفق مسئولیت ناشی از ماده ۶۶ قانون تامین اجتماعی

شرط اول

وقوع حادثه باید به طور مستقیم ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری نیز به طور مستقیم ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی در محیط کار باشد ،

شرط دوم

باید این ترک فعل یعنی عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بهداشتی از طرف کارفرما یا نماینده او باشد ، بنابراین اگر کارگر خود مرتکب این تخلف شده باشد مسئولیتی متوجه کارفرما نمی گردد ،

شرط سوم

اثبات موضوع یعنی تقصیر کارفرما یا نماینده وی باید ثابت گردد ، که غالباً توسط کارشناس صورت می گیرد . مسئولیت کارفرما براساس ماده مذکور تقریباً تمام شروط مسئولیت مدنی را شامل می شود به غیر از شرط ورود زیان که در ماده یک قانون مسئولیت مدنی وجود دارد لکن در ماده ۶۶ قانون تامین اجتماعی به قرینه معنوی حذف شده است ؛ چرا که وقوع حادثه یا بروز بیماری در حکم ورود ضرر و زیان به کارگر تلقی شده است .