تفاوت گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق

تفاوت گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق : در هر دوره ای از زندگی مشترک ممکن است روابط زوجین به مرحله ای برسد که تصمیم به جدایی و طلاق بگیرند. در این شرایط لازم است تا با گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق آشنا شوند. چرا که برای طلاق نیاز است تا یکی از مجوزهای فوق را دریافت کنند. در این مقاله به بررسی مواردی می پردازیم که تفاوت گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق را به خوبی نشان می دهند. با وکیل شاه مرادی همراه باشید.

تفاوت گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق

گواهی عدم امکان سازش چیست؟

در مواردی که طلاق به صورت توافقی است یا از جانب مرد می باشد یا از جانب زنی صورت می گیرد که حق طلاق دارد (وکالت در طلاق را از شوهر خود دریافت کرده است) درخواست طلاق با ارجاع طرفین به جلسات مشاوره همراه می گردد. بدین صورت که ابتدا از آن ها درخواست می شود تا در جلسات صلح و سازش شرکت کرده در صورت عدم امکان سازش، گواهی عدم انصراف از طلاق را دریافت کنند. این گواهی به مدت سه ماه اعتبار دارد و مجوزی است برای طرح دادخواست طلاق توافقی.

حکم طلاق چیست؟

زنان در جامعه ما به صورت ذاتی حق طلاق ندارند. در واقع یک زن نمی تواند بدون دلیل قانونی یا محکمه پسند به دادگاه رفته و درخواست طلاق نماید. مگر اینکه حق طلاق داشته باشد یا همسر او در این خصوص رضایت داشته باشد. (طلاق توافقی) در غیر این موارد باید دلیل محکمه پسندی را ارائه کند تا دادگاه بتواند به درخواست او مبنی بر طلاق رسیدگی نماید. این موارد در عقد نامه و قانون مدنی بیان شده اند؛ عمده ترین موارد درخواست طلاق از جانب زن که با پذیرش از جانب دادگاه همراه است عسر و حرج زن به علت رفتارهای نابهنجار مرد، اعتیاد مرد و مواردی از این قبیل می باشد.

دادگاه در این مورد باید به اصل خواسته وارد شود. در واقع گفته می شود که ماهیت دعوی را مورد توجه قرار می دهد، دادگاه باید طرفین را دعوت به حضور در جلسه دادرسی و بررسی اظهارنظرها و دلایل ارائه شده از جانب خواهان نماید. اصولاً این امر یک پروسه طولانی دارد و در بسیاری از موارد حتی بیش از یک سال طول می کشد تا دادگاه مبادرت به صدور حکم طلاق نماید. در اینجا دیگر نیازی به شرکت در جلسات صلح و سازش نمی باشد و در صورت صدور حکم طلاق، مجوز طلاق نیز صادر می شود.

تفاوت گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق چیست؟

با مطالعه مباحث فوق قطعاً به تفاوت میان گواهی عدم امکان سازش و حکم طلاق پی برده اید. در این مبحث نیز به صورت خلاصه و کاربردی به ذکر تفاوت میان آن ها خواهیم پرداخت:

  1. گواهی عدم امکان سازش صرفاً به اختلافات طرفین رسیدگی می کند و در نهایت با مشاهده اختلافات و میزان آن ها مبادرت به تجویز طلاق می کند این درحالیست که حکم طلاق کاملاً با اصل دعوی در ارتباط بوده و با توجه به اصل دادخواست مبادرت به صدور حکم طلاق یا رد خواسته می کند.
  2. مدت زمان اعتبار گواهی عدم امکان سازش سه ماه است. اگر به مدت سه ماه از زمان صدور گواهی عدم امکان سازش طلاق صورت نگرفته باشد. باید پروسه دادخواست طلاق و شرکت در جلسات صلح و سازش از نو آغاز شود.
  3. مدت زمان اعتبار حکم طلاق شش ماه است. و مرد باید در مدت این شش ماه نسبت به اجرای صیغه طلاق مبادرت نموده باشد.
  4. حکم طلاق نوعی دستور به طلاق است که مرد باید حتما آن را اجرا کند. اما گواهی عدم امکان سازش هیچ نوع فعل دستوری ندارد و صرفاً نوعی اجازه برای طلاق قلمداد می شود.
  5. حکم طلاق در مواردی صادر می شود که طلاق به درخواست زن باشد. و دادگاه با احراز این حق برای زن، حکم صادر نماید اما گواهی عدم امکان سازش ویژه مواردیست که درخواست طلاق از طرف مرد یا طلاق توافقی باشد یا به اجازه مرد صورت گیرد.

امید شاه مرادی – وکیل پایه یک دادگستری

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *