نکاتی در خصوص اقرار
نکاتی در خصوص اقرار با وکیل شاه مرادی : اقرار یکی از شیوه های اثبات دعوی در دعاوی حقوقی و کیفری است. ابتدایی ترین روش اثبات دعوا که در تمام کتب حقوقی مورد توجه قرار گرفته است. و مورد پذیرش تمام نظام های حقوقی است اقرار نام دارد. این روش از ادله اثبات دعوا یک پله بالاتر از سایر روش ها از جمله شهادت شهود، علم قاضی، تحقیقات محلی و … می باشد.
زمانی که در یک پرونده با اقرار شخص مواجه می شویم دیگر نیازی به بررسی سایر ادله اثبات دعوی نمی باشد . به همین جهت است که اقرار را شاه دلیل می نامند . نکات مهمی در خصوص این روش از روش های اثبات دعوا وجود دارد که در ادامه به بررسی آن ها خواهیم پرداخت.
تعریف اقرار در لغت و کتب حقوقی
اقرار در لغت به معنای ابراز کردن، اظهارکردن، اذعان کردن آمده و مترادف با واژگانی همانند به زبان آوردن و آشکارگویی است. این واژه یک لغت عربی است و در اصطلاح حقوقی به معنای اعتراف کردن می باشد. اصطلاح عامیانه آن هم بدین معناست که یک فرد پرده از یک معمای کیفری یا مدنی برداشته و حقایقی را بیان می کند که باعث حل معما می گردد.
اقرار بدین نحو است که اصولا فرد مسائلی را به زبان می آورد که کاملا به ضرر خود اوست. این اقرار به صورت کتبی و شفاهی ارائه می گردد اما اقرار شفاهی نیز باید به صورت کتبی درآید و به آن اقرار نامه گفته می شود . در برخی از کتب نیز اقرار را اخبار به حقی به ضرر خود و به نفع دیگری تعریف نموده است .
شرایط صحت اقـرار در قانون
برای اینکه اقرار صحیح باشد باید شرایط خاصی از جانب اقرار کننده و همچنین نحوه اقرار رعایت شود. بنابراین شرایط صحت اقرار به دو دسته مجزا و مرتبط تقسیم می شود که شامل شرایط اقرار کننده و شرایط اقرار صورت گرفته توسط اقرار کننده است. این شرایط را در ادامه تشریح می کنیم.
شرایط اقرار کننده در قانون
برای اینکه اقرار قابل استماع باشد لازم است تا اقرار کننده دارای شرایط ذیل باشد:
- عقل کامل! اگر اقرار کننده در زمان اقرار دارای جنون باشد نمی توان به اقرار او اعتبار حقوقی بخشید.
- بلوغ؛ این سن در دختران 9 سال تمام و در پسران 15 سال است.
- قصد واقعی و واضح مبنی بر مسئله ای که نسبت به آن اقرار صورت گرفته است.
- اختیار اقرار کننده و عدم اجبار او در این زمینه
شرایط اقـرار در قانون
اقرار زمانی قانون و معتبر است که دارای شرایط ذیل باشد:
- مبتنی بر یک امر واقعی باشد نه حدس و گمان.
- باید جنبه اخباری و آگاه ساختن داشته باشد.
- کاملاً صریح، روشن و شفاف باشد.
- اقرار باید اطلاع از کار یا فعلی باشد که بیان آن به ضرر اقرار کننده تمام می شود.
در نکاتی در خصوص اقرار لازم است بدانید که سکوت به معنای اقرار نیست. همچنین نیازی نمی باشد که اقرار کننده به یک زبان خاص آن را بیان کند.
آثار اقرار در دعاوی حقوقی و کیفری
اقرار برخی از آثار حقوقی را به دنبال دارد که لازم است تا پیش از اقرار نسبت به آن ها مطلع باشید. از مهمترین آثار اقرار در دعاوی حقوقی و کیفری می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
- اقرار مقرون به واقع قاطع دعواست و باعث صدور حکم قطعی در دعاوی مورد نظر می شود مستند این امر تبصره ماده 330 قانون آیین دادرسی مدنی می باشد .
- اقرار در اغلب موارد باعث می شود دعوا قابل اعتراض نباشند اما این مسئله جنبه کلی نداشته و در برخی از دعاوی باز هم امکان اعتراض نسبت به دعوی وجود دارد.
- هرچند در برخی از دعاوی که مقرون به اقرار است امکان اعتراض وجود دارد اما تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی از حکم دادگاه بدوی که حکم آن بر پایه اقرار صادر شده است قابل پذیرش نیست.
- انکار پس از اقرار در امور حقوقی و مدنی پذیرفته شده نیست مگر اینکه مبتنی بر اشتباه و مواردی از این قبیل باشد.
- انکار بعد از اقرار در امور کیفری قابل پذیرش است.